Ik kwam vanavond in een van mijn eenzame zoektochten op het wereldwijde web weer eens op een site waarin allerlei lieden een verkort cv achterlaten. Wat een droefenis qua open deuren! En onterecht positieve verwachtingen wekkend qua resultaat als ze worden ingehuurd. En vooral noemend welke indrukwekkende opleiding(en) ze hadden genoten en welke interessante artikelen en boeken ze hadden geschreven.
Bij deze de mijne:
Ik ben een ongelooflijk sjagrijnige ouwe lul die zich iedere keer weer verbaast over het aanmodderen van op zich intelligente en prettige mensen, al dan niet in een team, al dan niet beslisser. En ik kan vreselijk boos worden over het misbruik dat van hen wordt gemaakt door sommige van de bovenstaande personen, zekere als zij zijn verbonden aan een bureau “met een visie”. Rot op! Zo ingewikkeld en complex en steeds sneller en weet ik al wel niet gaat het helemaal niet in de huidige wereld. Een eeuw geleden zeiden de mensen hetzelfde. Gelukkig hebben wij tegenwoordig aanzienlijk meer wetenschappelijk onderbouwde inzichten over de dynamieken in organisaties, groepen, teams en individuen dan toen. Dus ik begrijp werkelijk niet waarom bijvoorbeeld beslissers in organisaties zich niet meer zelf verdiepen in hun vak (Mintzberg: “Managing”) en hypes blijven omarmen, of naar onzinconferenties gaan of onzinbureaus inhuren. Ik begrijp heel goed waarom allerhande al dan niet zelfverklaarde goeroes in dat gat duiken. Pecunia non olet. Ik wil die beslissers helpen. Ik wil goede interventiekundigen opleiden, in welke rol dan ook: manager, medewerker, coach, trainer, adviseur. En daarom zet ik het werk van mijn recent overleden vriend Wick van der Vaart voort.
Daarover later meer…